رمز هم بستگی اقوام ایرانی در ریشه فرهنگ مشترک ملّی است

 هم میهنان ایرانی، تابستان امسال را با مسافرت به شهرها و نقاط دیدنی کشور سپری کردند. در روزها و هفته‌های اخیر وجود مسافران فراوان از نقاط مختلف کشورمان در شهر زیبا و تاریخی همدان موید اشتیاق هموطنان به گشت و گذار تابستانی است که یکی از دلایل کثرت مسافرت‌های امسال را می‌توان در پایان دوران تلخ اپیدمی کرونا جستجو کرد .

مسافرت از دل‌بستگی‌های همیشگی مردمان ایرانی است و فراوانی واژه پر‌رمز و راز « سفر» در ادبیات شیرین فارسی حکایت از آمیختگی و اشتیاق غریزی نژادایرانی به مسافرت و آشنایی با زیبایی‌ها و شگفتی‌های اقلیم چهار فصل این کشور کهن دارد .

و‌جود اماکن متعدد مذهبی و چندین بقعه امامزادگان شناسنامه‌دار در شهرهای کشورمان در کنار آثار و ابنیه‌های ماندگار و چندهزارساله تاریخی نیز بهانه پرجاذبه‌ای برای هر ایرانی است تا با سفر به جای جای کشور،  برای یکبار هم که شده از نزدیک  دیدنی‌‌ها و یادگاران گذشتگان و نیاکان و نشانه مقدسات خود را تجربه نماید.

سفر به هر بهانه برای هر ایرانی شرط بلوغ عقلی و بینش‌های اجتماعی و همچنین درک واقعیت‌هایی از تلخی‌‌ها و شیرینی‌های زندگی است و به همین دلیل بخش اعظمی از ادبیات کهن فارسی  و اشعار شاعران برجسته و پرآوازه  ایرانی حاکی از اشاره‌ها و تمثیل‌ها به رمز و راز و توشه حیات عارفان و سالکان از طریقه سفر و هجرت و  غربت‌نشینی‌ها است.

از نظر بزرگان فرهنگ ادب‌فارسی راز پایداری و استواری و جوانمردی انسان در گرو سفرهای بی‌پایان و بی‌سرانجام است  که این خود معمایی نا‌گشودنی می‌باشد. چکیده ادبیات و فرهنگ ایرانی همان اشاره گویا است که « بسیار سفر باید تا پخته شود خامی».

از عمق و ژرفنای واژه سفر که بگذریم، این چهره‌ها و گویش‌ها و سنت‌های ناب و دوست داشتنی اقوام گوناگون ایرانی است که در غرب و شرق و شمال و جنوب و نقاط مرکزی این سرزمین گسترده هر ایرانی را تشویق به دیدن و آشنایی از نزدیک و چهره به چهره می‌سازد .

در واقع و بدون هیج اغراق و تعارف، وجود هموطنان ایرانی با سیما و لهجه و گویش و خلق و خوی میهمان نوازی با سنت‌های گوناگون است که جذابیت‌های سفر را  صد چندان می‌سازد.

امروزه برغم مشکلات فراوانی که به لحاظ تنگناهای اقتصادی دامن‌گیر هموطنان ایرانی است، بازهم فرهنگ میهمانوازی و محبت و مهربانی با مسافران در هر شهر و دیار دور و نزدیک همچنان  پررنگ و برجسته می‌نماید و محال است در هر کجای ایران عزیز میهمان و مسافر بی‌احترامی ببیند و همین همبستگی ذاتی و غریزی است که موجب همدلی و همپایی  ایرانیان از هر قوم و طایفه می‌باشد. هم‌دینی و هم‌مسلکی غالب ایرانیان باهم،  چه شیعه و چه سنی و حتی اقلیت‌های مذهبی به لحاظ وابستگی به یک فرهنگ اصیل و ملی است که در خارج از کشور و  هر کجای جهان پهناور نیز دلیل اتحاد و تعصب  و تشعشع بارقه‌های عرق ملی بین ایرانیان است.‌