از فوتبال سرخ‌آبي تا حق مسلم رانندگي در خيابان

چند شب پيش سرمربي خارجي يكي از تيم‌هاي سرخ‌آبي تهران را به يك برنامه پربيننده شبكه ورزش سيما دعوت كرده بودند تا در خصوص شرايط تيم مربوط و وضعيت فعلي فوتبال ايران با او گفت‌وگو كنند. صحبت‌هاي اين مربي سرشناس كشور كرواسي حسابي گل انداخته و او در خلال پاسخ‌هايش از خاطرات خوش سال‌هاي طولاني مربيگري در تيم‌ ملي جمهوري اسلامي و باشگاه تهراني مي‌گفت و مي‌گفت تا به سؤال واپسين و دل‌نگراني احتماليش از زندگي در ايران رسيد.
آقاي برانكو ايوانكوويچ در اين‌باره و در حالي كه با تأسف حرف خود را زير زبان مزه‌مزه مي‌كرد، پاسخ داد: فقط شيوه رانندگي بسيار بد و خطرناك اغلب رانندگان ايراني است كه ناراحت‌كننده است و مرا دچار وحشت مي‌سازد.
واقعيتش اين است كه همه ما ايراني‌ها به خوبي مي‌دانيم كه چطور رانندگي مي‌كنيم و يك جورايي با اين معضل فعلاً كنار آمده‌ايم تا ببينيم خداي ناكرده اتفاق كي مي‌افتد. اما اينكه يك فرد خارجي و ميهمان ما ايراني‌ها بيايد اين موضوع را به رخمان بكشد، خيلي دردآور است.
به خصوص اينكه چنين برنامه پربيننده ورزشي را حتي فراتر از مرزهايمان هم تماشا مي‌كنند و اين خيلي بد است كه يك شخص بي‌طرف كه خودش هم در ايران خيلي كم رانندگي مي‌كند و راننده دارد، دنيا را پر كند كه امان از دست رانندگان ايراني و به قول يكي از گزارشگران ورزشي «چه مي‌كنند اين رانندگان».
البته آقاي برانكو دليل بد رانندگي كردن ما ايراني‌ها را نگفت؛ چون مطمئناً اگر مي‌خواست در اين‌باره حرف بزند، مي‌گفت: تمام ايراني‌ها بدون استثنا فكر مي‌كنند خودشان بهتر از ديگران رانندگي مي‌كنند و هيچكس حاضر نيست كمي انصاف به خرج دهد و با شجاعت اذعان كند كه ممكن است راننده خوبي نباشم و به همين علت است كه مدام از ديگران ايراد مي‌گيريم. ما رانندگان ايراني انواع و اقسام حرف‌هاي بدوبيراه هم بلديم براي موقعي كه خيلي حق‌ به‌جانبانه و ژست مخصوص پشت فرمان قرار داريم، نثار سايرين كنيم كه «ديدي چطوري از بغل من رد شد»، «مي‌بيني چطور ويراژ مي‌دهد»، «بكش كنار آن فرغون غراضه‌ات را»، «آخه مرد ... اينجا جاي پارك كردنه»، «مگه داري سر مي‌بري» و هزار تا از اين واژه‌هاي مربوط به رانندگي حق ‌جانبانه.
به راستي ما كه اين همه خودمان را قبول داريم و ديگران را قبول نداريم، حاضريم حتي در يك مورد نوبت و حق تقدم خودمان را به ديگران تعارف كنيم؟! آيا در نخستین فرصت عيب و ايراد به ظاهر كوچك ماشين خودمان را برطرف مي‌كنيم تا نور زننده يا دود آبي و سروصداي غيرمتعارف آن سايرين را آزار ندهد؟
با اين حال همانگونه كه اشاره شد فرهنگ غلط رانندگي خومان را مي‌دانيم و به آن عادت بد كرده‌ايم اما امان از آن لحظه و صحنه و خاطره ناخوش كه فكر كنيم حق عبور، حق پارك و حق استفاده از تمام جاده و خيابان فقط مال ماست و به ديگران هم بفهمانيم كه به حق ما تجاوز نكنند!!!