طرح کاهش ترافیک تقلیدی نیست زیرساخت می‌خواهد

 مسئله ایجاد خطوط بی آر تی در خیابان های همدان از اوایل دهه 90 در بین شورانشینان و شهرداری وقت مطرح بود تا پس از گذشت حدود ده سال از مطالعه این طرح و افزایش بار ترافیکی این موضوع دوباره بطور جدی تر مورد بررسی قرار گیرد تا در نهایت ابتدای فروردین سالجاری رئیس کمیسیون فنی و عمرانی شورای شهر خبر از قطعی بودن راه اندازی اتوبوس های خط ویژه (بی.آر.تی) دهد که از هفته گذشته این طرح با اتوبوس های مورد نظر به طور رسمی و بدون زیرساخت ترافیکی از میدان بیمه تا شهرک فرهنگیان با 22 ایستگاه رفت و برگشت به وسایل نقلیه عمومی شهر افزوده شد.

موضوعی که نوع راه اندازی این سرویس ویژه شهری را از نمونه های مشابه در کلان شهرها متفاوت می کند مسأله ی نبود زیرساخت برای ایجاد این خطوط است یعنی نه ایستگاه هایی با مدل خاصش و نه اتوبوس هایی با شکل و شمایل سریع السیر بودن برای اینکه شهروندان تفاوت را متوجه شوند.

به نظر می رسد متولیان طرح بیشتر از آنکه به دنبال کاهش ترافیک شهری و نگاه کارشناسانه به مسأله داشته باشند به فکر تقلید از طرح های ترافیکی کلان شهرها بدون توجه به زیرساخت ها و کمبودها هستند که نمونه آن در طرح زوج و فرد اجرا شد و پس از گذشت 8ماه از اجرای طرح دوربین پلاک خوان در خیابان ها نصب گردید.

کارشناسان شهرسازی معتقدند هنوز زیرساخت‌های بی آر تی برای راه‌اندازی در شهر همدان وجود ندارد و این شهر درگیر معضلاتی مانند ترافیک و معابر و خیابان‌های باریک و قدیمی است.

باید هدف اجراکنندگان طرح از ایجاد این سرویس های ویژه که از میدان بیمه تا شهرک فرهنگیان در امتداد است و از نقاط مرکزی و پرترافیک ترین نقاط شهری عبور می کند را واکاوی کرد زیرا اگر هدف سهولت و دسترسی سریعتر شهروندان با هزینه کمتر به مقصد باشد باید تعداد زیادی اتوبوس برای این خط بسیج کرد که به طور قطع این موضوع معضل ترافیکی را به همراه خواهد داشت و معنای سریع السیر بودن این اتوبوس ها برای عبور از پرترافیک ترین نقاط شهری بی معنی است.

باید به این نکته توجه داشت که متأسفانه مدیریت شهری، معابر را به مانند موش آزمایشگاهی می دانند،بسیاری از پل ها و طرح های ایجاد شده بدون مطالعات کارشناسانه اجرایی می شود و پس از گذشت مدتی،پروژه های ترافیکی خود به معضل و گره ترافیکی تبدیل می شوند.

نکته حائز اهمیت در اجرای چنین طرح هایی در همدان این است که مسئولان مربوطه عادت کرده اند که یک طرح را پس از سال ها طرح مطالعاتی بی نتیجه و بدون زیر ساخت اجرا کنند سپس در طول اجرای طرح نواقص، معایب و ضعف هایش را متوجه شوند.

اینکه کارگروه حمل و نقل ترافیک شهر سالهاست بدون برنامه ریزی و نگاه بلندمدت کارشناسانه درصدد حل معضلات ترافیکی است جای تأمل دارد زیرا ایجاد نکردن زیرساخت‌های مناسب در حوزه کنترل ترافیک از جمله نبود خیابان های عریض، عدم رعایت اصول مهندسی در ساخت و ساز‌ها به صورتی که خیابان اصلی همدان در حقیقت مرکز تجاری و اداری نیز به شمار می‌آید، از جمله مهم‌ترین مشکلات ترافیکی شهر به شمار می رود که در اجرای طرح های ترافیکی باید به آن توجه ویژه داشت.