عزت دولت باز هم حاشیه‌ساز شده است. ضرغامی که عمری در صدا و سیما به دنبال حاشیه دیگران بود حالا در میراث فرهنگی هر اقدام او تبدیل به حاشیه می‌شود.
به نظر ضرغامی هم با این حاشیه‌ها زندگی می‌کند و بخشی از این حاشیه‌سازی‌های تاکتیکی است.
تاکتیکی تا او بتواند مسائل حوزه کاری خود را پیش ببرد و برای حل آنها حساسیت لازم را در افکار عمومی ایجاد کند، هر چند تاکنون از این حساسیت‌سازی‌ها خیری به گردشگری نرسیده است.
اینبار سفر عزت‌الدوله به تاجیکستان و تعریف و تمجید او از یک مسجد به ویژه در بخش سرویس‌های بهداشتی حاشیه‌ساز شده است.
ضرغامی نوشته است و نوشته را با فیلمی مستند کرده که؛ یکی از بهترین مساجدی که تا به حال دیده‌ام، مسجد جدیدالتأسیس امام اعظم در شهر دوشنبه تاجیکستان است.این مسجد با مشارکت امیر قطر احداث شده و جزء بزرگ‌ترین مساجد آسیای مرکزی است.زیبایی خیره‌کننده، خدمات عمومی و معماری برجسته داخلی و محوطه‌ی بیرونی آن قابل تحسین است.بر خلاف مساجد ما که فقط موقع نماز جماعت باز است، در طول روز، پذیرای عموم است.
این مسجد می‌تواند میزبان ۱۴۰ هزار نمازگزار باشد. مدیریت این مجموعه‌ی عظیم هم قابل توجه است. امور مساجد ما باید آن‌طور که شایسته‌ی نام انقلاب اسلامی است، بر این امور اهتمام داشته باشد.
این حاشیه‌سازی ضرغامی با حسرت توالت‌های مساجد بیگانه در شرایطی است که هنوز یک ماه از برگزاری تجمع علیه او در قم نمی‌گذرد.
او که بارها به بهانه‌های مختلف کنایه‌هایی به محدودبودن فضای فرهنگی زده است، دست آخر انتشار کلیپ «جولیا پطرس» خواننده لبنانی که آواز «حق سلاح من است» را در دفاع از فلسطین و لبنان و محور مقاومت خوانده بود، برایش جنجال ساخت و جریان انقلابی که او را «لیبرال دولت» می‌خوانند و ابراهیم رئیسی را به خاطر حذف‌نکردن او سرزنش می‌کنند. در نهایت نیز برای تحت فشار قراردادن رئیس‌جمهور دست به تجمعی در قم زدند.
لیبرال‌خواندن ضرغامی تنها یک بخش از ماجراست. بخشی از جریان انقلابی حوزه و فعالان مجازی سوپرانقلابی با انتشار متن‌هایی تحریک برای برگزاری یک تجمع در قم را پایه‌ریزی کردند. در این متن‌ها خواننده لبنانی که ضرغامی کلیپ آن را منتشر کرده بود، «هرزه» خوانده شده و رفتار ضرغامی در راستای اهداف سند 2030 ارزیابی می‌شود.
حالا ضرغامی پس از آن حاشیه به تعریف از خدمات و وضعیت مساجد بیگانه پرداخته و می‌نویسد؛ امور مساجد ما باید آن‌طور که شایسته نام انقلاب اسلامی است، بر این امور اهتمام داشته باشد.
در واقع می‌توان این فیلم را به نوعی پاسخ ضرغامی به نقد حوزویان بر او و اعتراض به لیبرال خواندن او دانست.
پاسخی که می‌گوید امور مساجد در حد نام انقلاب اسلامی تلاش نکرده و امید است بعد از این تلاش کند.
به نظر می‌رسد موضوع سرویس بهداشتی که مورد توجه تمامی مسئولان گردشگری تاکنون بوده به نوعی دیگر مورد توجه ضرغامی قرار گرفته و او اینبار تنها در سرویس بهداشتی نمانده است و سرویس بهداشتی را بهانه‌ای برای انتقاد از کم‌‌کاری‌ها کرده است. کاری که تداوم آن می‌تواند عزت دولت را از دولت دور کند
