| پنجشنبه - 13 بهمن 1401 - شماره 4521 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کد مطلب: 137291 |
تاریخ انتشار: 1403-01-19 - 08:29 |
تعداد بازدید: 40 |
|
|
|
|
اقتصاد بیبرنامه!
یادداشت
یکی از وقتگیرترین و پرهزینهترین اقدامات در راستای توسعه کشور تهیه و تدوین برنامههای پنجساله توسعه است.
برنامهای که کار کارشناسی آن در دولت شروع و در هیأت دولت تصویب و به مجلس برای بررسی و طی روند ارائه میشود و پس از کار سنگین مجلس در شورای نگهبان نیز بررسی و پس از تأیید برای اجرا به دولت ابلاغ میشود.
بهرغم این فعالیت وقتگیر و پرهزینه اما اکنون در دیدار رهبر انقلاب با کارگزاران نظام، ایشان از اجرا نشدن کامل برنامههای توسعه انتقاد کرده و خواستار اجرای کامل برنامه توسعه هفتم شده است.
رهبر انقلاب در دیدار رمضانی مسئولان نظام فرمودهاند؛ «صاحبنظران اقتصادی میگویند، که رشد 8 درصد اقتصادی که در برنامه هفتم آمده است امکانپذیر است و اگر این رشد استمرار پیدا کند به طور قطع در وضع زندگی مردم یک گشایش مطلوب و خوبی حاصل خواهد شد. البته رشد اقتصادی به تنهایی هم کافی نیست. بلکه برابری فرصتها برای دستیابی به امکانات هم لازم است. 6 برنامه 5 ساله تا حالا گذشته و حالا امسال سال اول برنامه هفتم است. بنده توصیه مؤکد میکنم روی این برنامه توجه و دقت بشود بر برنامه عمل بشود. آن طور که به بنده گزارش دادند متوسط عملکرد برنامههای گذشته حدود 35 درصد است. یعنی برنامه با زحمت زیاد تهیه شده و تبدیل به قانون شده ابلاغ هم شده در طول سالهای گذشته، برنامهها به صورت کامل عمل نشده، این خسارت برای کشور است. تلاش بشود که برنامه به صورت کامل عملیاتی بشود.»
اکنون میتوان دلایل وضعیت آشفته اقتصادی کشور را با این آمار بهتر درک کرد وقتی یک برنامه بالادستی ۳۵ درصد اجرا میشود تأثیر خود را بر برنامههای دیگر و قوانین پایین دستی گذاشته و مجموع این بیتوجهی به برنامه و قوانین وضعیتی را ایجاد میکند که هیچ کس رضایتی از آن ندارد.
تجربه کشورهای دیگر نشان میدهد اگر برنامه توسعه به عنوان هدف اصلی برای کشور تعیین شود دسترسی به آن حتمی است.
نگاهی به تجربه بنگلادش برای تبدیل به قطب صنعتی در طول یک دهه وضعیت برخورد با برنامهها را بهتر مشخص میکند.
در توصیف این وضعیت آمده است؛ اقتصاد بنگلادش در اوایل دهه ۷۰ ویرانشده بود، کشوری بسیار فقیر با جمعیت متراکم و عمدتاً وابسته به تولید کتان و کشاورزی بود که نمیتوانست غذای مردم خودش را تأمین کند. در سال ۱۹۷۴ قحطی ویرانگری بنگلادش را فراگرفت. اما کمتر از یک دهه بعد، «کمپین دولتی برای جذب سرمایهگذاری خارجی» نتیجه داد و بنگلادش از یک اقتصاد متکی بر کشاورزی به یک قطب صنعتی تبدیل شد. تولید نساجی و پوشاک، جرقه یک بازگشت اجتماعی و اقتصادی معجزهآسا را برای بنگلادش زد، بهطوری که امروز کشورهای در حال توسعه سعی دارند از آن تقلید کنند. تحول بنگلادش و روی آوردن آن به سیاستهای بازار-محور، که خصوصیسازی صنایع و آزادسازی تجارت را دربرمیگرفت، به جهش صادرات لباس منجر شد. تولید تیشرت، شلوار و پلیورهای نخی تبدیل به موتور رشد بنگلادش و نقطه عطفی در اقتصاد این کشور شد. در طول ۱۰ سال گذشته، بنگلادش به ۳۵اُمین اقتصاد بزرگ دنیا تبدیل شده و با اشتغالزایی برای میلیونها شهروند خود، نرخ فقر را نصف کرده است.
شرایط موفق پیگیری یک برنامه در کنار شرایطی که کشور در پیگیری ناقص برنامههای توسعه یافته ضرورت توجه به برنامه و اجرای کامل آن را تأیید میکند. البته باید توجه داشت وضعیت و داشتههای اقتصادی ایران از بنگلادش بهتر است و بنا به قولی در جایگاه بیستم اقتصاد جهان قرار دارد.
به همین دلیل لازم است که کشور از شرایط حرکت بدون برنامه در شرایطی که برنامه آماده و قابل اجرا است، رهایی یابد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
نشر و نقل مطالب فقط با ذکر نام روزنامه همدان پیام
بلامانع است.
|
|
|
روزنامه همدان پیام (
اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي،
سياسي، ورزشی )
صاحب امتياز و مدير مسئول:
نصرت ا... طاقتي احسن
-
سردبير: يدا... طاقتي
احسن
نشاني: همدان، خيابان
شريعتي، ابتداي خيابان مهديه،
ساختمان پيام
تلفن: 38264433
(081)
- فکس: 38279013
(081) - سازمان
نیازمندی: 38264400
(081) - ايميل:
info@hamedanpayam.com |
|
