میوه‌های نوبرانه نخوردیم تا ارزان شود، میوه تمام شد اما ارزان نشد

 امسال انواع میوه‌های بهارانه از همان ابتدا که قدم به بازار‌های داخلی گذاشتند، با قیمت‌های خیلی بالا و گران شروع کردند .

در این میان نوبرانه‌هایی مثل چاغاله بادام که معمولاً در قدم‌های اول از تهران و بخش‌های فانتزی نشین شهرهای بزرگ، روی بساط میوه‌فروشی‌های لاکچری فروش ظاهر می‌شود، در بسته‌های کوچک ۱۰۰ گرمی تا ۸۰ هزار تومان قیمت خورده بود که با یک حساب سرانگشتی می‌شود هر کیلو گرم ۸۰۰ هزار تومان!!

آن چاغاله بادام بود، اما گوجه‌سبز نوبرانه هم همین شرایط را داشت، ولی از آنجا که میوه‌های بهارانه‌ای مثل توت‌فرنگی را نمی‌شود تا قبل از قرمز شدن و مختصر طعم شیرین به خود گرفتن وارد بازار مصرف کرد، میوه نسبتاً رسیده‌اش به محض اینکه سر از بساط میوه‌فروشی‌های بالای شهری در آورد، کیلویی حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰هزار تومان به دست مشتریان خاص می‌رسید.

بهار امسال میوه‌هایی نظیر زردآلو و گیلاس و ذغال اخته و ازگیل نیز از همان اول کار با قیمت‌های بسیار بالا در بازار میوه‌فروشان خودنمایی کردند و هنوز هم که بیشتر از یک ماه از برداشت زردآلو و گیلاس می‌گذرد، نوع خوب و درجه یک آن را کمتر از کیلو گرمی ۱۰۰ هزار تومان نمی‌شود خرید. یکی از این روزها که برای خرید میوه و پایان چشم‌انتظاری خانواده به بازار رفته بودم، از یک میوه‌فروش نسبتاً خوش‌انصاف که از قبل می‌شناسم، سؤال کردم، راستش را بگو خان برار، این زردآلوی کیلویی ۱۲۰ هزار تومان را می‌شود خورد، شیرین هست یا نه؟، بنده خدا با صراحت پاسخ داد، نخیر آقا جان، این زرد آلو‌ها فقط ظاهرش خوب است و چون زودتر از موعد چیده می‌شود تا لهیده نشود و از قیمت نیفتد، چندان شیرین بار نیست! و هر کسی توی بازار بگوید، شیرین است، دروغ گفته است!

با اینکه میوه‌های بهارانه در آستانه ورود به فصل تابستان و شروع برداشت محصول باغات استان همدان، کمی تقلیل قیمت یافته است و از آن حالت نوبرانه خارج شده است، ولیکن گویا قرار نیست قیمت‌ها حداقل در مقایسه با سال قبل، به سطحی برسد که خانوار‌های کم در آمد و پر جمعیت نیز بتوانند دست و دل‌بازانه میوه دلخواه خود را خریداری کنند، چراکه از همان میوه فروش نسبتاً خوش انصاف شنیدم که می‌گفت، والا ماهم راضی به این گرانی‌ها نیستیم، چون اغلب مردم ساک به‌دست فقط میوه‌ها را تماشا می‌کنند و قیمت می‌پرسند و رد می‌شوند، حالا این بندگان خدا، دست آخر چه می‌خرند و چه به خانه‌هایشان می‌برند، خدا می‌داند!

معمولاً سال‌های گذشته چنین بود که فصل بهار،‌ میوه‌های نوبرانه گران‌تر از معمول وارد بازار می‌شد، ولی چندان به طول نمی‌انجامید که با اوج برداشت محصول توسط باغداران، قیمت‌ها نیز با شیب تندی ارزان می‌شد. ولیکن گویا امسال نه تنها میوه، بلکه محصولات جالیزی و سبزیجات نیز نسبت به زمان مشابه سال قبل در همان سطح چند برابر قیمت هنگ کرده است.

اواخر زمستان سال گذشته که سبزیجات درهم خوردنی هنوز از نقاط گرمسیری به همدان وارد می‌شد، در اغلب مغازه نرخ یکسان کیلویی ۲۹هزار تومان داشت و در این موقع سال نیز که محصول سبزی‌کاری‌های همدان برداشت می‌شود، قیمت روی همان ۲۹هزار تومان ثابت مانده است و بستگی به انصاف برخی فروشنده‌ها که خودشان سبزی کار هستند، دارد تا درصدی تخفیف بدهند، یا نه! در همین ارتباط برخی فعالان بازار تره‌بار و میوه، علت گرانی‌های جاری را، خشکسالی و محدودیت باغداران و سیفی‌کاران در نوبت‌های آبدهی به مزارع خود می‌دانند.

ما در برخی محافل نیز شنیده می‌شود که علت بسیاری گرانی‌های نامتعارف و غیرمعمول در سال جاری، تداوم صادرات میوه و تره‌بار به کشورهای همسایه و حاشیه خلیج‌فارس می‌باشد که باعث بالا بودن قیمت میوه و تره‌بار در بازارهای مصرف داخلی شده است.