حاشیه‌نشینی در متن!

 یکی از خصلت‌‌هایی که به همدانی‌ها نسبت می‌دهند علاقه به کناره‌‌نشینی و در اصطلاح همدانی کز بودن و کز گشتن است خصلتی که برای حفظ خصلت بعدی که به همدانی‌ها نسبت داده‌اند یعنی خوب خوردن، لازم بوده‌است.

برخی فراتر از این رفته و این خصلت‌ها را فرهنگ مردم همدان معرفی کرده‌اند و حتی در سینما و تئاتر نیز با آن مانور داده‌اند.

اما واقعیت همدان و مردم آن در این فرهنگ‌ها قابل تهدید نیست و مردم همدان فرهنگ رفتاری متناقض ندارند.

حضور مدیرانی در بالاترین سطح در کشور از همدان نشان می‌دهد که تفکر گوشه‌گیری در مردم همدان نیست و این مردم به حضور در تمامی عرصه‌‌ها در بالاترین سطح علاقه و تمایل دارند.

البته در مواردی شاهد حاشیه نشینی در متن هستیم که نیاز است این روند به ویژه در حوزه سیاسی اصلاح شود.

وقتی به سپهر سیاسی ایران نگاه می‌شود مشخص می شود در هر دوره ای استان‌‌هایی نقش آفرینی بیشتری داشته‌اند و البته در دوره‌ای دور هم همدان نقش‌آفرین اصلی بوده که آن دوره کوتاه بوده است.

بیشترین نقش‌آفرینی مربوط به اصفهانی‌ها، کرمانی‌ها و اکنون مشهدی‌ها است.
در رقابت‌های انتخاباتی امسال نیز  شاهد رقابت این سه استان با هم هستیم.

فعالیت‌ فعالان سیاسی این استان‌ها در سطح ملی دلیلی شده تا این رقابت‌ها به شکل رقابت استانی نیز قابلیت تحلیل داشته باشد.

در این میان با آنکه همدان بهترین وضعیت را به لحاظ نیروی انسانی در دولت دارد اما در انتخابات آن هم در سطح ملی حاشیه‌نشین است و چهره‌های همدانی هر دو جناح در سطح ملی تحرکی ندارند و به نوعی حاشیه‌نشینی در متن قابل احساس است.

به همین دلیل لازم است عنوان شود که همدان اگر می‌خواهد در همین سطح از منابع انسانی در کشور بماند و آن را با ورود مدیران بیشتر ارتقا دهد باید به انتخابات در سطح ملی ورود جدی‌تری داشته باشد و بتواند تصمیم‌سازی برای انتخاب را پیش برده و در رقابت با سه استان دیگر باشد.

این مهم تنها با هم افزایی فعالان سیاسی همدانی حاصل خواهد شد و این هم افزایی هم اگر از استان شروع شود، نتیجه بخش خواهد بود.