تغيير رئیس کافی نيست

عصر ديروز در انتخاباتي، رياست شوراي شهر مركز استان به رضا ميرزايي سپرده شد. چهره‌اي كه در سال آغازين شوراي چهارم نيز يك‌بار ديگر توانسته بود رأي اكثريت را براي رياست خود به دست آورد.
اين تغيير در فاصله چند ماه به انتخابات دوره پنجم شوراهاي شهر و روستا كه همزمان با انتخابات رياست‌جمهوري برگزار شد، قابل تحليل و ارزيابي است.
1- از اين جهت كه سكان‌داري 2 ساله علي‌اكبر نظري چهره متصل به طيف اصولگرايان سنتي در استان در آستانه فصل انتخابات به اتمام مي‌رسد. گزينش رضا ميرزايي كه از چهره‌هاي معتدل و منتقد دولت گذشته بوده نمي‌تواند بي‌ارتباط با انتخابات سال آينده باشد.
اين رأي در شرايطي رخ مي‌دهد- حتي اگر اعضاي شورا واقف به آن هم نباشند- كه طيف نزديك به قاليباف براي انتخابات سال آينده از هم‌اكنون خيز برداشته تغيير چيدمان شوراي شهر و جايگيري نيروهاي خود در آن است. گزينش ميرزايي به عنوان رياست شورا با توجه به گرايشات و تحركات سياسي وي در انتخابات گذشته مي‌تواند مسير باد را موافق اين جريان كند. هرچند كه براي دستيابي به اين هدف از سد بزرگي به نام اصولگرايان سنتي استان طيف نزديك به يكي از نمايندگان بگذرند كه توانسته بود در 2 سال گذشته سكان مديريت شهري را در دست بگيرد.
2- از مدت‌ها پيش زمزمه‌هاي تغيير در مديريت شهري به گوش مي‌رسد. اين تغييرات اگرچه بيشتر شامل شهردار مي‌شده اما گوشه چشمي هم به جايگاه رياست شورا داشت. دليل اين تغييرخواهي از سوي اعضاي شورا بايد در كارنامه آنها و احساس نگراني از انتخابات سال آينده دانست. شوراي شهر چهارم مي‌داند كه با عملكرد كنوني دست پُري براي عرضه در سال آينده ندارد و با اين وضعيت ناچار است كه با تغييرات و دگرگوني پيام‌هاي اميدواركننده به حاميان خود بدهد. هرچند كه در پروژه تغيير شهردار كنوني، علي‌رغم فشارهاي بيروني و مداخله گوشی به دستان معروف تاكنون راه به جايي نبرده اما با تغيير رياست شورا راه براي تغييرات باز خواهد ماند.
3- با اين احتمالات اما ديدگاه عمومي نسبت به عملكرد شوراي شهر آنچنان كه آمد متفاوت است به نحوي كه اين احساس خطر از ابتداي سال براي شوراي شهري‌ها به وجود آمده كه بايد دست به تغييراتي بزنند. اما دريافت اصل تغيير و چگونگي آن دو موضوع جداي از هم است كه با رصد عمومي مواجه می‌شود.
به عبارت ديگر شهروندان كه عملكرد 3 سال گذشته شوراي شهر را در دست دارند انتظار چرخش صرف افراد را در رأس امور ندارند. توقع در اين چند ماه باقيمانده چندان بالا نيست؛ چراكه شوراي شهري‌ها زمان طلايي را براي تغيير در شهر و ارتقاي رضايت شهروندان در فاصله 2 سال گذشته با تغيير شهرداران از دست دادند.
ماجراي گزينش اميررضا يوسفيان را هنوز به خاطر داريم كه در ابتدا با چه سلام و صلواتي از سوي شورا انتخاب شد و تنها پس از 9 ماه كارش به استعفاي اجباري و كناره‌گيري رسيد. پس از آن نيز شوراي شهري‌ها عملاً هدفشان اداره كار و نه پيشرفت امور بوده اكنون و در فاصله اندكي از انتخابات تغيير در ریاست شورا بي‌شك نمي‌توان ارتباط آن با انتخابات سال آينده را ناديده گرفت.
4- شوراي شهر در سال چهارم خود حتي با نيت كسب اعتماد مجدد در انتخابات كار بسيار سختي در پيش دارد. درآمدهاي به شدت افول كرده شهرداري دست شورا را براي رو كردن بمب‌هاي خبري و ايجاد آثار بزرگ در شهر بسته است. در اين چند ماه نيز آنچنان كه ديده شده شورا با انتقاد از ديگر حوزه‌هاي اجرايي سعي در دور كردن انتقادات از خود بوده است. از اين جهت شوراي شهر براي كسب مجدد رأي مردم و يا درخشان كردن كارنامه خود فرصت كم و راه سختي در پيش دارد كه با تغيير رئيس شورا امید است تغییرات تاکتیکی نتیجه بخش باشد.