آنچه فامنینی‌ها می‌خواهند؟

در بین 9 شهرستان استان همدان، امروز فامنین از همه لحاظ در آخر صف شاخص‌های توسعه ایستاده است. در دولت قبل برای رفع نیازهای اساسی فامنینی‌های مثل دیگر مردم کشورمان ماهی به دست مردم دادند! و صورت مسأله را پاک کردند.
اما با روی کار آمدن دولت یازدهم، امید در دلِ فامنینی‌ها زنده شده بود که این بار ماهیگیری را یاد خواهند گرفت و خود به دل دریا خواهند زد تا نیازهای واقعی و اساسی خود را رفع کنند!
البته امیدی که هنوز هم برای آن تدبیری اندیشیده نشده است. به اعتقاد کارشناسان، این نبود تدبیر دقیقا از آنجایی آغاز شده است که در برنامه‌ریزی‌های توسعه‌ای فامنین، به مشارکت خود فامنینی‌ها توجه نشد!
تا جایی که فرماندار قبلی فامنین همیشه گله‌مند بود که ما برای پیشرفت، ترقی و توسعه فامنین تلاش می‌کنیم؛ ولی فامنینی‌ها حاضر نیستند با ما مشارکت کنند و حتی به ما اجازه نمی‌دهند که ما یک تیر چراغ برق را از زمین‌شان عبور دهیم! چون در این برنامه‌ها همیشه خواست و اراده مسئولان بر اراده و خواست مردم محل، چربش داشته است.
به همين دلیل امروز باید فقدان بهره‌گیری از مشارکت مردمی را به عنوان عامل اصلی عقب‌ماندگی و به انزوا رفتن فامنین دانست. وقتی مردم فامنین در جریان برنامه‌ریزی‌هاي تأمین مالی، اجرا و ارزیابی طرح‌های توسعه‌ای مسئولان نباشند، مشارکتی هم نخواهند کرد!
وقتی مشارکتی نباشد مردم به راحتی به این نتیجه خواهند رسید که کلنگ‌زنی طرح‌هایی مانند فولاد و پتروشیمی و راه افتادن منطقه ویژه اقتصادی جهان‌آباد و... هم تأثیری بر زندگی آنها نخواهد داشت؛ ولی وقتی این مشارکت اتفاق بیفتد، آن وقت است که «همدلی و هم‌زبانی دولت و ملت» عینیت می‌یابد.
البته این مهم را نمی‌توان به چشم دید؛ مگر اینکه به امر تمرکززدایی توجه جدی شود و در برنامه‌ریزی‌ها نگاه‌ها از پایین به بالا باشد و مسئولان اراده جدی‌تری در واگذاری سرنوشت مردم فامنین به دست خودشان از خود نشان دهند و از بار مسئولیت دولت و مسئولان بکاهند.
همچنين مگر اينكه نگاه از بالا به پایین نفی شود و به این اعتقاد برسیم که نظر و فکر جمع بهتر از فکر یا نظر یک یا چند نفر است، استعدادهای بالقوه فامنین کشف و به بالفعل شود، آگاهی مردم افزایش یابد، به جای ماهی به مردم ماهی‌گیری یاد داده شود، مدیران ما بومی و آشنا به نقاط قوت و ضعف، تهدیدها و فرصت‌ها و نیازهای واقعی و اساسی مردم فامنین باشند و مگر اینکه این واقعیت را قبول کنیم که با نبود آب مردم فامنین منبع درآمد دیگری نخواهند داشت؛ چون کشاورز هستند.
مگر اینکه دلسوز باشیم و پس از مرگ منبع درآمد فامنینی‌ها به فکر انتقال پسآب همدان نیفتیم!
هرچند جلوی ضرر را از هر کجا که بگیریم منفعت است؛ مگر اینکه...
این نوشتار در پی این نبوده و نیست که خدمات ارزنده دولتمردان را نادیده بگیرد، ولی 68 درصدجمعیت شهرستان 43 هزارنفری فامنین در روستاها ساکن هستند و از طریق کشاوزی ارتزاق می‌کنند! و رو به رو شدن با چالش بزرگی به نام «کمبود آب» آنها را در رفع نیازهای اساسی خود ناتوان کرده است.
به همین دلیل پررنگ‌ترين انتظار و مطالبه مردم فامنین حل مشکل اشتغال است تا با حل این مشکل، دیگر گره‌هاي كور زندگی مردم فامنین هم باز شود. برای همین فامنینی‌ها امیدوارند تا براي سپردن کار به دست خود آنها و مشارکت واقعی آنها در امر تصمیم‌گیری، اقدامات و قدم‌های جدی برداشته شود تا سهم معقولی از رفاه را برای خود فراهم کنند.