6 روش اصلی جستجوی شغل در ایران

"پارتی بازی" گزینه اول بیکاران!

همدان‌پيام: افزايش نرخ بیکاری جوانان و انباشت چند میلیون تقاضای واقعی برای کار علاوه بر دامن زدن به ایجاد هزاران شغل غیررسمی و دلالی باعث شده تا بخش قابل توجهی از جمعیت جویای کار کشور حدود 2 سال را در انتظار پذیرش شغلی به سر ببرند. علاوه بر این، وجود صف‌های طولانی بیکاری در کشور و رکود در جذب نیروهای جوان موجب شده تا افراد به جای تلاش برای قرار گرفتن در چرخه واقعی رقابت و عرضه توانمندی‌ها و تخصص خود، به دنبال یافتن واسطه‌هایی برای اشتغال باشند و به اصطلاح گزینه "پارتی بازی" نخستين انتخاب هزاران کارجوی ایرانی باشد.
کارشناسان بازار کار و مقامات دولتی می‌گویند: بازار کار در شرایط بحرانی و کارجویان در بدترین حالت جستجوی کار قرار دارند. در حال حاضر، ممکن است اغلب جویندگان کار ماه‌ها منتظر کسب یک فرصت شغلی باشند.
از دلایل مهمی که درباره به هم ریختن عرضه و تقاضای نیروی کار در کشور شده به رشد نامناسب و پایین صنعت و تولید و در نتیجه افت شدید رشد اقتصادی در سال‌های اخیر اشاره می‌شود. تجربه رشد اقتصادی منفی 5/3 درصد سبب انباشته شدن تقاضا برای کار در بازار ایران شده از این رو میلیون‌ها تقاضا برای ورود به بازار اشتغال، بی‌جواب مانده است.
گسترش مشاغل غیررسمی، دلالی و واسطه‌گری؛ سوداگری در برخی بازارها مانند ارز، سکه و مسکن در سال‌های اخیر از نشانه‌های پویا نبودن اقتصاد کشور است.
 افزایش مشاغل دلالی
ناتوانی بنگاه‌ها در ایجاد مشاغل جدید در سال‌های گذشته به دلایلی مانند مسائل نقدینگی و سرمایه در گردش که از ادامه تحریم‌ها، سوء مدیریت در برخی بخش‌ها، دولتی ماندن اقتصاد، واردات بی‌رویه و قاچاق کالاهای بُنجل خارجی به کشور و مسائلی از این دست نشأت می‌گیرد موجب ایجاد صدها هزار شغل کاذب و دلالی در کشور شده است. ادامه روند بحران بیکاری جوانان زیر 30 سال کشور سبب افت نرخ مشارکت اقتصادی در سال‌های اخیر شده است. انباشته شدن تقاضا برای کار و وجود صف‌های طولانی بیکاری باعث انصراف موقتی و حتی دائم بخشی از کارجویان برای جستجوی شغل در بازار کار شده است.
برخی از کارجویان نیز برای رهایی موقت از دام بیکاری و ترس از دست دادن فرصت‌ها؛ دوباره به دامن دانشگاه‌ها بازگشته و دوران تحصیلات تکمیلی را به امید فردایی بهتر سپری می‌کنند. این موضوع موجب افزایش چشمگیر داوطلبان حضور در دوره‌های بالاتر از کارشناسی در کشور شده است و بیش از یک میلیون نفر تنها برای ادامه تحصیل در دوره دکتري داوطلب می‌شوند.
با وجود اینکه بخشی از کارجویان تلاش می‌کنند برای مواجه نشدن با بیکاری، در زمانی دیگر در آینده شانس خود را برای ورود به بازار کار از طریق سپری کردن عمر در دانشگاه یا انصراف موقت از ورود به بازار کار بیازمایند، اما افراد بسیار زیادی به جستجوی واقعی برای یافتن شغل می‌پردازند.
 خطر بروز چالش بیکاری
به گزارش مهر، نکته حايز اهمیت درباره باقی ماندن بحران بیکاری جوانان جویای کار کشور این است که به گفته مقامات دولت تدبیر و امید حدود 5 میلیون جوان نیز در آینده نزدیک پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی راهی بازار کار کشور خواهند شد که اگر روند فعلی اشتغال در بازار کار برقرار باشد، کشور بزودی با چالش‌های به مراتب جدی‌تری در بخش بیکاری مواجه خواهد بود و بر تعداد جویندگان کار افزوده می‌شود.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام کرد: نتیجه یک بررسی میدانی از اجرای طرح آمارگیری نیروی کار کشور نشان می‌دهد از تعداد کل بیکاران مرد و زن 10 ساله و بیشتر کشور، بیش از 34 درصد 19 ماه و بیشتر بیکار بوده‌اند. طولانی بودن دوره بیکاری و جستجو برای شغل در یک دوره 2 ساله می‌تواند نتایج بسیار زیانباری برای جامعه به همراه داشته باشد.
اگر تعداد بیکاران کشور را همان 2 میلیون و 500 هزارنفری بدانیم که مرکز آمار ایران اعلام کرده است، 850 هزار جویای کار کشور پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی و یا در زمان ورود به بازار کار بیش از یکسال و نیم بیکاری را تجربه کرده است.
اولین آسیب افزايش دوره انتظار برای ورود به بازار کار این است که بدانیم حفظیات و داشته‌های تئوری جوان فارغ‌التحصیل دانشگاهی درگیر بیکاری (به شرط کارآمد بودن در بازار کار)، در یک دوره نسبتاً طولانی جستجوی کار کاملاً فراموش خواهد شد و متأسفانه کارجویانی که چنین شرایطی را سپری می‌کنند، در زمان ورود به بازار کار تنها چیزی که از دوره تحصیل خود به یاد می‌آورند همان مدرک کاغذی دانشگاهی است.
 روش‌هایی برای جستجوی کار
این مسأله در دهه‌های اخیر سبب توزیع نامتناسب نیروی کار در بخش‌های مختلف کشور، ضعف‌های مدیریتی به دلیل قرار گرفتن افراد در جایگاه‌های غیرواقعی، فرار مغزها از کشور، سَرخوردگی و هرز رفتن توان افراد در رشته‌هایی که واقعاً در آن بخش می‌توانند به کشور کمک کنند، شده است.
جالب است بدانیم در حال حاضر، حدود 38 درصد کل جستجوی شغل و در عین حال ورود به بازار کار کشور از طریق پرس و جو از دوستان و آشنایان و در واقع همان "پارتی بازی" انجام می‌شود. در کنار این، ثبت‌نام افراد جویای کار در مراکز کاریابی کشور نیز دومین راهکاری است که افراد برای جستجوی شغل بر می‌گزینند. درج آگهی و یا مطالعه آگهی‌های استخدامی مندرج در روزنامه‌ها، مجلات و تماس با کارفرما نیز راهکارهای دیگری هستند که از سوی کارجویان مورد استفاده قرار می‌گیرد. به صورت کلی، 1/39 درصد زنان و 9/33 درصد مردان از طریق پارتی بازی به جستجوی کار می‌پردازند.