ویروس کرونا با آمدنش تمام دنیا را بهم ریخت و با خود ترس و دلهره فراوانی به همراه آورد و بسیاری از عادت‌های زندگی در بین مردم را تحت تأثیر قرار داد. در روزهای نخست سعی می‌کردیم با انکار، موضوع را برای خود حل و فصل کنیم، اما پس از مدتی افزایش تعداد مبتلایان و فوتی‌های حاصل از این ویروس خود دلیلی بر جدی شدن مسأله شد. ترس و دلهره تنها نتایج همه‌گیری این ویروس نبود بلکه باید به این نکته هم اشاره کرد که همه‌گیری این ویروس یکبار دیگر نشان داد که مردم دنیا و از همه مهمتر مردم کشور ما در شرایط سخت کنار یکدیگر هستند و از هم حمایت می‌کنند.
پزشکان، پرستاران، کادر درمان، معلم‌ها، مالکان مغازه‌ها و پاساژها، تولیدکنندگان ماسک و همه و همه در کنار هم سعی در کاهش این بحران داشتند و می‌خواستند وضعیت کرونایی کشور را به یک حد ثابت برسانند که تا حدودی هم موفق شدند.
زحمت‌های پزشکان، پرستاران، کادر درمان و از همه مهمتر خانواده آنها در این اوضاع بحرانی را کسی فراموش نخواهد کرد که از جان، آرامش، سلامتی، وقت و خانواده خود می‌گذرند، ساعت‌ها شرایط استرس و لباس‌های سنگین را تحمل می‌کنند تا از دغدغه بیماران و مردم کم کنند و به درمان آنها کمک کنند.
در این بین پزشکان و کادر درمانی همدان هم خوش درخشیدند به‌طوری‌که از جامعه پزشکی استان همدان نام زوج پزشکی که در یکی از بیمارستان‌های شهرستان بهار برای پیشگیری از انتقال ویروس کرونا فعالیت می‌کنند نیز جهانی شد و از آنان به‌عنوان قهرمانان مبارزه با ویروس کرونا یاد شد.
معلم‌ها نیز در این جبهه برای تربیت نسل آینده تلاش می‌کنند و ساعت‌ها وقت خود را پای گیرنده‌های مختلف برای تدریس و پاسخگویی به سؤالات دانش‌آموزان می‌گذرانند و با تلاش امروز خود سعی در ساخت نسل فردا را دارند که اگر شرایط سختی هم برای نسل آینده پیش آمد، پسران و دخترانی باشند که مردم به وجود آنها دلگرم باشند. در کشور ما کم نبودند معلم‌هایی که در این روزها با فداکاری مشغول تدریس بودند و تمام تلاش خود را می‌کردند که دانش‌آموزان در کلاس‌های آنلاین چیزی از کلاس‌های حضوری کم نداشته باشند. حتما در فضای مجازی بارها و بارها دیدیم که معلم‌ها به چه شیوه‌هایی مشغول تدریس هسنند؛ از معلمی که بر تخت بیمارستان همچنان مشغول تدریس بود تا معلم عشایری که وسط دشت وقت خود را برای آموزش 2 دانش‌آموز صرف می‌کرد، و یا معلم‌هایی که با کمترین امکانات و استفاده از وسایل بسیار ساده و با کمک خانواده‌های خود برای آموزش دانش‌آموزان تلاش می‌کردند.
همچنین در این روزها که کسب‌وکار مردم به‌دلیل شیوع کرونا کساد شده بود مالکانی بودند که از دریافت اجارهبهای خود برای کمک به مستأجران صرف نظر کردند، در همین استان همدان تعدادی از مجتمع‌های تجاری مانند باباطاهر، زاگرس و... اجارهبهای خود را برای کمک به مغازه‌دارانی که از کرونا آسیب جدی دیدند، بخشیدند و یا صاحب‌خانه‌هایی بودند که برای کمک به مستأجران از اجاره ماهانه خود چشم‌پوشی کردند تا مرهمی باشند برای زندگی این افراد.
در روزهای کرونایی کارگاه‌های تولید ماسک و پوشاک بیمارستانی خیلی سریع برپا شدند تا بتوانند هم ماسک مورد نیاز استان و هم چند شهر دیگر را تأمین کنند، بماند که در ایام کرونا رزمایش‌های کمک‌مؤمنانه در شهرستان‌های مختلف استان اجرا شد و مردم و مسئولان با تهیه بسته‌های معیشتی، قشر آسیب‌دیده از کرونا را حمایت کردند.
همه اینها تنها گوشه‌ای از همیاری و همدلی مردم در روزهای سخت کرونا است و با تمام این فعالیت‌ها یک بار دیگر حداقل به خودمان ثابت کردیم که اگر در شرایط سخت باشیم یکدیگر را داریم که به داد هم برسیم و امید را میهمان خانه‌های هم کنیم.
