مدرس روزنامه‌نگاری و روزنامه‌نگار پیشکسوت با تأکید بر اینکه مکالمه، مصاحبه نیست، به بیان تعریف، ارکان و انواع مصاحبه، نحوه انتخاب موضوع و تنظیم مصاحبه پرداخت. فریدون صدیقی در کارگاه «بازآموزی مصاحبه» که به همت خانه مطبوعات استان همدان و همکاری ایسنا برگزار شد، مصاحبه را پرسش و پاسخی بین دو نفر یا چند نفر به منظور انتقال یک پیام دانست و اظهار کرد: مصاحبه کننده، مصاحبه شونده، موضوع، پیام(خبری یا غیرخبری)، رسانه و مخاطب از ارکان مصاحبه است. وی با بیان اینکه در مصاحبه تابع زمان، مکان، مدت، روش و هدف هستیم، افزود: مصاحبه به منظور کسب خبر و انتقال آن به مخاطب است به طوریکه برای طرح مطالبات مردم از مسئولان، مورد مواخذه قرار دادن مسئولان در قبال کم کاری‌هایشان، اطلاع رسانی به مردم، تعامل بین مردم و مسئولان، مهندسی افکارعمومی، بزرگ کردن موضوعی یا چیزی، تحلیل موضوعی یا کسی، رفع سوءتفاهم و شناخت جهان یک آدم از جمله مواردی است که دست به مصاحبه می زنیم. به عقیده صدیقی، رسانه‌ها کنش‌مند نیستند که تولید خبر و توزیع بهنگام خبر داشته باشند بلکه اغلب واکنشی هستند بنابراین باید زاویه دید در تولید خبر تغییر کند. وی کار روزنامه نگار را تبدیل ذغال به الماس دانست و عنوان کرد: انتخاب موضوع مصاحبه باید بدین گونه باشد که پاسخ به نیاز آنی، میان مدت و آتی دهد. وی علت شکست یک مصاحبه را مصاحبه کننده به علت عدم شناخت روی موضوع مصاحبه، عدم شناخت روی مصاحبه شونده و شرایط و موقعیت مصاحبه دانست و بیان کرد: انواع مصاحبه شامل عمقی- چالشی، گسترده، آزاد، میزگرد، مناظره، با شاهد عینی، با شاهد مستند تاریخی و مباحثه است.این مدرس روزنامه‌نگاری، تنظیم مصاحبه را شامل پرسشی- پاسخی، گزارشی، گزارشی به علاوه مصاحبه و داستانی- روایی دانست. گفتنی است؛ در کارگاه یکروزه «بازآموزی مصاحبه» که از سری برنامه‌های گرامیداشت هفته روز خبرنگار بود فریدون صدیقی به بیان نحوه ورود خود به دنیای روزنامه‌نگاری پرداخت و گفت: یادم هست سال 1351 که به اتفاق آقای فرقانی وارد روزنامه کیهان شدیم، امکانات ما برای کارمان در حداقل خود بود. وی ادامه داد: آن زمان در تحریریه کیهان یک کیوسک بود که در آن یک تلفن هندلی بود و اگر می‌خواستیم مثلاً به بیرجند و مشهد زنگ بزنیم، باید اول یک شماره را در تهران می‌گرفتیم تا وصل می‌شد به آنجا. ما در چنین شرایطی وارد روزنامه‌نگاری شدیم.
