وقتي آدمها براي بقاي حيات انسان، حيوان و زمين به تكاپوي جهاني ميافتند، بايد فكري هم براي پرندگان مهاجر داشته باشند كه دارند و به همين منظور روز جهاني پرندگان مهاجر در ايران مصادف شده است با 20 ارديبهشتماه.
چه فصل خوب و چه روزهاي تماشايي و دلنشيني؛ ارديبهشتماه است و طبيعت ايران با انسان و هوا و گياه و آب و خاك و دشت و بيابان حرف ميزند. حالا اگر چنين حالوهوايي باشد و گذارت به همدان و شهرها و روستاهاي سرسبز و باصفاي اين اقليم كوهستاني و پررمزوراز بيفتد كه ديگر نور علي نور است و به قولي گل است و به سبزه هم آراسته ميشود. اگر اين دامنه دلكش و فرحبخش را همينطوري ادامه دهيد و با ما به سرزميني رؤيايي بياييد، تالاب زيبا و بينالمللي «شيرينسو» از دور نمايان ميشود. اين تالاب ديدني و ماندني از آن جهت منظرههاي بينالمللي را هم دارد كه اين روزها ميزبان گونههايي كمياب و شگفتانگيز از پرندگان مهاجر است. پرندگاني كه از اعماق سرزمينهاي يخ زده سيبري و آن قسمت از اروپاي برفي و سرد، پرواز كرده و مهاجرت كرده تا به دشتهاي بهشتگون شيرينسو و تالاب زيباي آن در استان همدان و شهرستان كبودراهنگ رسيده و سكونتي موقت و زودگذر گزيدهاند. بدون شك پرندههاي مهاجر «كاكايي»، «گاوچرانگ» و «اكرد» در كنار اسلاف نامآشنا و مأنوس خود يعني «كشيم»، «چنگر» و «حواصيل»، انسانهاي علاقمند و محققي را از سرتاسر عالم به اين گوشه از بهشت و كنارههاي زيباي تالاب شيرينسو ميكشانند تا تماشاگر حيات و دلمشغوليهاي مهاجرت خويش باشند. همين پرندهشناسان و محققان خوشذوق و با حوصله هستند كه سفيران بيقرارداد و نانوشته صنعت و موجوديت گردشگري ايران و اين قسمت زيباي ايران در تالاب شيرينسو هستند.
پرندههاي مهاجر تنها بخش كوچكي از حدود هزار و 500 گونه از پرندگان آبزي و كنارآبزي هستند كه تعدادي از آنان با آبوهوا و اقليم تالابهاي ايراني سازگار ميباشند. پرندههاي مهاجري كه به ايران ميآيند بسيار بيشتر از گونههايي كه نام برده شد، هستند اما مدت اقامتش در كشور ما كوتاه است و معمولاً و به تدريج كه از مرزهاي شمالي و غرب كشورمان وارد ميشدند و اينجا و آنجا مينشينند و ميچرخند و به جلو ميآيند، اواخر اسفندماه تا نهايت پايان خردادماه را ميهمان خوانهاي گسترده دشتها و تالابهاي ايراني در استانهاي مختلف هستند و اقامتشان در استان همدان و تالاب شيرينسو از اواخر فروردين تا نيمه خردادماه به طول ميانجامد.
واقعيت اين است كه دنيا از هر فرصت و امكان مرئي و نامرئي براي توسعه صنعت گردشگري و بهرهبرداريهاي اقتصادي استفاده ميكند. هيچ جايي در دنياي امروز نيست كه مقصد پرندگان مهاجر باشد و مسئولان و كارگزاران آن كشور از چنين پديده طبيعي براي مردم خود و جذب گردشگر بهرهبرداري نكرده باشند. قدم اول براي تحقق اين هدف دنيوي و اخروي هم اين است كه مردماني دوستدار طبيعت و انواع گونههاي حيواني و گياهي و خلاصه موجودات خداوندي باشيم. وقتي سخن از پرندگان مهاجر و بخصوص گونههاي كمياب و در حال انقراض آن در ميان باشد، جهانيان به دوستداران اين گونه پرندگان در سراسر عالم نمره ميدهند و امتياز تقسيم ميكنند. مردم و مسئولان ما هم بخصوص در شهرستان كبودراهنگ و بخش شيرينسو، قدر اين فرصت و اين نعمت و اين زبان و پيام بينالمللي را خوب ميدانند و به آن عمل ميكنند.
تالاب شيرينسو از معدود تالابهاي استان همدان است كه حيات آن خوشبختانه برغم كمآبيهاي سالهاي اخير ادامه دارد. تالابهاي چندي در مناطق شرقي همدان و دشت شراء در حدفاصل استانهاي همدان و مركزي و نقاطي از اسدآباد تاكنون خشك شده است. منطقه تالاب شيرين سو 300 هكتار وسعت دارد و پهنه آبي آن نيز 40 هكتا رميباشد و اگر مورد بيمهري و يا بهرهبرداريهاي غيراصولي قرار نگيرد، زنده ميماند و نام و موقعيت خود را در جهان حفظ ميكند.
بد نيست همشهري و هماستانيهاي عزيز نيز در فرصتهاي گشتوگذاري كه براي خانواده در نظر ميگيرند، تالاب شيرينسو را هم ببينند و از طبيعت زيباي آن لذت ببرند. بدون شك اين نقطه كمنظير سياحتي و طبيعي از بسياري نقاط شلوغ و پررفتوآمد و تكراري شمال كشور زيباتر و ديدنيتر است.