1.فداكاري‌هاي امام حسين(ع) دين را زنده كرد و نقش او در زنده نگه داشتن دين اسلام،ويژه و حایزاهميت است. اين فداكاري‌ها را بايد زنده نگه داشت؛چون زنده نگه داشتن دين اسلام است.
گراميداشت روز عاشورا و اربعين، در حقيقت زنده نگه داشتن دين اسلام و مبارزه با دشمنان دين است.
2.مصيبت حضرت امام حسين(ع) براي هيچ امام و پيامبري پيش نيامده است.
مصيبت امام حسين(ع) از همه مصيبت‌ها بزرگتر و سخت‌تر بود. اگر عامل ديگري هم در كار نبود همين عامل كافيست كه نشان بدهد چرا براي امام حسين(ع) بيش از امامان ديگر حتي بيش از پيامبر اسلام(ص)عزاداري مي‌كنيم و مراسم متعددي برپا مي‌كنيم .
3.در ماه محرم سال61ق امام حسين(ع)، فرزندان، خويشان و ياران آن حضرت را كشتند و اسيران كربلا را به كوفه و شام بردند و همين اسيران داغ ديده روز اربعين شهادت امام حسين(ع) و يارانش به كربلا رسيدند و همه مصایب روز عاشورا در آن روز تجديد شد و آن روز روز سختي براي خاندان پيامبر(ص) بود.
4.دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسين(ع) قصد نابود كردن دين اسلام را داشتند.
دشمنان امام حسين(ع)تلاش كردند تا حادثه كربلا به كلي فراموش شود و حتي كساني را كه براي زيارت امام حسين(ع) مي‌آمدند شكنجه می‌كردند و مي‌كشتند.
در زمان متوكل عباسي همه قبرهاي كربلا را شخم زدند و مزرعه كردند و مردم را از آمدن براي زيارت قبر امام حسين(ع) منع كردند.
شيعيان هم براي مقابله با اينها از هر مناسبتي استفاده مي‌كردند كه يكي از اين مناسبت‌ها حادثه روز اربعين است.
5.يكي از نشانه‌هاي مومن زيارت امام حسين (ع) در روز اربعين است.
از امام حسن عسگري(ع) روايت شده است كه علامت‌هاي مومن پنج چيز است؛پنجاه ويك ركعت نماز فريضه و نافله در شبانه روز؛ زيارت اربعين، انگشتر به دست راست كردن، پيشاني بر خاك نهادن در سجده و بسم ا... را بلند گفتن و يكي از وظايف شيعيان را اهتمام به زيارت اربعين برشمرده‌اند.
اربعين آمد دلم را غم گرفت
بهر زينب عالمي ماتم گرفت
سوز اهل آسمان آيد به گوش
ناله صاحب زمان آيد به گوش
جان اهل بيت عصمت بر لب است
قافله سالار آنها زينب است
منبع: مفاتيح الجنان،ص545
