شیوه صحیح تربیت کودکان همیشه یکی از دغدغه‌های مهم والدین است.
تربیت کردن صحیح به جای تنبیه کودکان، آنها را در آینده تبدیل به افرادی مسئول، صادق، مهربان و تعامل‌پذیر می‌کند. در واقع تعیین و اجرای مقررات خاص و منطقی در خانه، کودکان را با رفتارهایی بهتر و محترمانه‌تر پرورش می‌دهد؛ بنابراین والدین باید در نظر بگیرند که تأدیب و تنبیه با هم برابر نیستند. اگر والدین به جای ادب کردن کودکشان او را تنبیه کنند به نتایج دلخواه خود در تربیت فرزندشان نخواهند رسید.
به گزارش ایسنا والدینی که کودکانشان را تنبیه بدنی می‌کنند اغلب باور ندارند که با این شیوه به کودکشان ضربه می‌زنند. این گونه والدین، خود نیز والدینی با رفتارهای تنبیهی مشابه داشته‌اند. اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد زمانی که این والدین از ناکارآمدی تنبیهات بدنی و عوارض منفی آن آگاه می‌شوند، بسیاری از آنها رفتارشان را تغییر می‌دهند.
1. تنبیه بدنی در واقع یک واکنش افراطی و کنترل نشده است و زمانی صورت می‌گیرد که والدین احساس می‌کنند از رفتار اشتباه کودکشان آسیب دیده‌اند و انگیزه‌شان از این اقدام این است که دردی را که متحمل شدند با کتک زدن به کودک بازگردانند. اما این واکنش کاملاً بی‌رحمانه، غیرمنطقی و بی‌نتیجه است و چه بسا که در اکثر موارد به جای آموزش صحیح حس لجبازی را در کودک تشدید می‌کند. پس هر بار که عصبانی شدید به جای بالا بردن دستتان، یک نفس عمیق بکشید و آن موقعیت را ترک کنید.
2. با تنبیه، هیچ نکته مثبتی را نمی‌توانید به فرزندتان بیاموزید. زمانی که والدین عصبانی می‌شوند و اقدام به تنبیه فرزندشان می‌کنند عکس‌العمل عقلانی از آنها در این شرایط بعید به نظر می‌رسد و همین موضوع تشخیص درست و غلط را برای کودکان سخت می‌کند. در حالی که برخورد محترمانه با کودک و صحبت کردن با او به تصمیم گیری عاقلانه در او کمک بیشتری می‌کند.
3. یک مشکل بزرگ تنبیه کردن کودک، برابر نبودن والدین و فرزند در این واکنش غیرعادلانه است. در حالی که وقتی والدین فرزندشان را تنبیه می‌کنند به ضعف و آسیب پذیری آنها در این رابطه فکر نمی‌کنند. اما در حالت رفتار عاقلانه و برخورد آرام با کودک، بحثِ نابرابری بین والدین و کودک دیگر وجود ندارد. در واقع کودکان به اندازه بزرگترها توانایی جسمی، تجربه و دانش کافی ندارند. علاوه بر این زمانی که والدین کودک خود را تنبیه بدنی می‌کنند به طور غیرمستقیم به او می‌آموزند که این رفتار خشونت آمیز با ضعیف‌ترها و کوچک‌ترها صحیح است. زیرا والدین الگوی اصلی فرزندشان هستند.
4. به یاد داشته باشید که کودکان به اندازه بزرگترها شایسته احترامند. والدین به همان اندازه که با دیگران تعامل محترمانه دارند باید با کودکشان نیز همانگونه باشند. آیا شما با همکاران و دوستانتان نیز همانگونه رفتار می‌کنید که با فرزندتان رفتار می‌کنید؟ پس در خانه کنترل بیشتری بر رفتارتان داشته باشید.
5. تنبیه یک رابطه مبتنی بر ترس بوجود می‌آورد. اگر والدین پس از هر اشتباه کودک بلافاصله او را تنبیه کنند، یک رابطه مبتنی بر ترس در کودکان به وجود می‌آید و این ترس و اضطراب در ادامه زندگی کودک نیز همراه او می‌ماند و با کاهش اعتماد به نفس، مانع بزرگی بر سر راه پیشرفت‌های آتی او در سنین بزرگسالی‌اش خواهد بود.
