نامگذاری سالروز ازدواج دو انسان خدایی و ولایی، دو انسان فداکار و شهادت‌طلب، دو انسان با صلابت و مقتدر، دو انسان بی‌نیاز از تمام دارایی‌های دنیای خاکی و دو انسان ساده و بی‌ریا و بالاخره دو انسان قانع و شکرگزار، دو زن و مردم فرشته سیرت، با نام نامی مولای متقیان حضرت علی(ع) و حضرت صدیقه کبری (س) به نام «روز ازدواج» واقعاً یک اتفاق با شکوه و یک نامگذاری بسیار شیرین و هدفمند و همچنین کلاسی به بزرگی و عظمت تمام دانشگاه‌های معتبر جهان از اول تا آخر برای درس انسانیت و اخلاق و الگویی برای ازدواج دختران و پسران خوشبخت و آسوده و آینده‌نگر است.
شنبه 12 تیرماه مصادف با اول ذی‌الحجه از سال 1440 قمری، به نام روز ازدواج در فرهنگ و باورهای ناب و آینده ساز انسان مسلمان نام گرفته است. این روز باشکوه و هرچه آیین خاطره‌انگیز و ماندگار ازدواج است بر تمام نوگلان تازه عروس و تازه داماد در دنیای اسلام مبارک باشد و امید است با دعای خیر اسوه به حق تمام زنان، زن عالم حضرت زهرای اطهر (س) و عنایت سرسلسله تمام شیرمردان عالم، مولای متقیان علی(ع)، جوان‌های مرد صفت و زحمتکش و با غیرت و شریف سرزمین سربلندمان ایران همواره ازدواجی موفق داشته و خوشبخت و سعادتمند زندگی کنند.
ایرانی مسلمان به ویژه جوان‌های برومند میهن اسلامی در همه حال با یاد خدا و ابراز ارادت به ائمه اطهار و معصومین(ع) نفس می‌کشند و روزگار می‌گذرانند اما چنانچه جوان‌های ما چه تمام دختران لایق و سزاوار و پاکدامن این خاک مقدس و چه پسران زحمتکش و سربلندمان فقط در امر خیر مبارک ازدواج از مولا و مقتدای خود و شریک زندگیش تأسی بگیرند و تا می‌توانند ساده و عاری از تشریفات غلط و زندگی خراب کن به ازدواج تن بدهند، سهم بزرگی از همدلی و اتحاد ملی برای نجات کشورمان از ورطه ناهنجاری‌ها و دام شیطان، به عهده می‌گیرند.
متأسفانه بسیاری ازدواج‌های امروزی آلوده به، بظاهر مراسم اما برنامه‌های من‌درآوردی و کج سلیقگی آدم‌های بی‌خبر است که جوان‌های ما را از همان آغاز زندگی و قدم اول زندگی زناشویی در دامن پرتگاه نیستی و بدهکاری و وام‌های سنگین و استرس و نگرانی ناشی از آن می‌اندازند.
واقعاً با لحظه‌ای تأمل و فکر عاقلانه می‌توان دریافت، بسیاری از برنامه‌های اشتباه و ریخت و پاش و هزینه‌های بی‌جهت و کمرشکن برای مراسم ازدواج امروزی هیچ ارتباط و شباهتی با ازدواج‌های سنتی ایرانیان و ارزش‌های پاک ومعنوی بی‌آلایش دینی ندارد و صرفاً تشریفاتی تقلیدی از فرهنگ بیگانه است که آن هم به صورت ناقص و ناشیانه و شاید بتوان گفت مضحک برگزار می‌شود.
اصلاً بحث گرانی و تحریم و شرایط سخت اقتصاد جامعه نیست و خوشا به حال آن پدر و مادری که به مناسبت ازدواج فرزندان خود بهترین و با شکوه‌ترین میهمانی‌ها را بگیرند و فامیل و دوست و آشنا را به بهانه مراسم شیرین ازدواج دور هم جمع کنند و لحظه‌ها و روزهایی خاطره‌انگیز بسازند. اما حرف ما برنامه‌های تقلیدی و چشم و همچشمی‌ها و برداشتن لقمه‌های بزرگتر از دهان است که نه لطف همان آیین‌های قدیمی ازدواج ایرانی را دارد و نه اگر تقلید هم باشد، بویی از فرهنگ درست ازدواج بیگانگان را دارد!
مگر ازدواج مقدس دو انسان پاک و عزیز خدا یعنی حضرت فاطمه (س) و علی(ع) با این همه سادگی و صداقت و درک متقابل چه عیبی داشت که تاریخ بشریت و انسانیت را تغییر داد و دنیایی را به دنبال خود کشید.
روند تخریب کاخ‌های ظلم و نامردمی و ریشه‌کنی طاغوت‌های زمان تمام و تمام ریشه در همان ازدواج تاریخی و نمونه آن دو موجود پاک دارد و مسلماً اگر آن ازدواج در اوج سادگی و نیکبختی و سپیدروزی برگزار نمی‌شد، هم‌اینک بشریت در باتلاق بدبختی‌ها و ارتباط تشریفات متعفن آدم‌ها فرو رفته و خفه شده بود.
جوان‌های عزیز و عاقل همین قدر بدانند تقلید از فاطمه و علی در آیین ازدواج، سرآغاز تمام نیکبختی‌ها و سعادت و زندگی سالم و پرنشاط است. چرا که تمام حرف‌ها و کنایه‌زنی‌ها و پیامدهای دیوانه‌کننده در زندگی با همان مقدمه ساده و همان مراسم دلچسب و ملکوتی برای ازدواج علی‌گونه و فاطمه‌گونه به پایان می‌رسد و وارد زندگی‌ها می‌شود.
