هنری زیباست با اشتغالزایی بالا؛ صنعتی ارزان، اما سودآور که ملایر را به قطب تولید «مروار بافی» تبدیل کرده و اکنون در انتظار ثبت ملی برای رونق بیشتر است.
به گزارش تسنیم، پیوند ترکه‌های نازک بید سرخ با هنر دست و چرخش انگشت بافندگان، زیبایی را به تماشا می‌گذارد؛ چشمانت خیره می‌شود و بی اختیار می‌ایستی.
تار و پود بید با تار و پود زندگی مردم اینجا گره خورده است؛ کار هر روز‌شان است و سال‌هاست با بافت مروار نان می‌خورند. هنری زیبا به یادگار مانده از نیاکان که هم جنبه تزئینی دارد و هم کاربردی.
در گذشته برای حمل خوشه‌های زرین انگور استفاده می‌شد از تاکستان‌های ملایر یا نگهداری نان یا ابزار کشاورزی؛ اکنون کاربردهای بیشتری دارد. انواع سبدهای تزئینی، ظروف مختلف برای نگهداری موادغذایی و حتی میز تلویزیون همگی از چوب نازک مروار بافته می‌شود.مروار را هر جایی می‌توان کشت کرد، اما برخی مناطق قابلیت بهتری دارد؛ گیلان از مراکز مهم تولید مروار و مرواربافی است، اما در استان تاریخی همدان هم مرواربافی قدمتی دیرینه دارد.
قدمتی به عمر سده‌ها و شاید هم هزاره‌ها. از هر زمان که بساط زندگی در گوشه گوشه سرزمین « مِل آیر» برپا شده و تاکستان‌های زرخیز انگور سر برآورده‌اند؛ مرواربافی به عنوان هنری کاربردی در ملایر رواج داشته است.
ملایر نامزد ملی هنر مرواربافی
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان ملایر هم به تسنیم گفت: 20 رشته صنایع‌دستی در شهرستان ملایر وجود دارد که پس از منبت، مرواربافی بیشترین سهم اشتغالزایی را به خود اختصاص داده است.
ابراهیم جلیلی ادامه داد: نزدیک به 2 هزار هنرمند در 20 کارگاه بزرگ و 150 کارگاه کوچک خانگی مشغول به بافت مروار هستند.
وی بیان کرد: نزدیک به 200 هکتار از زمین‌های کشاورزی شهرستان ملایر به کشت چوب مروار اختصاص دارد و محصولات تولید شده به عراق، ارمنستان، ترکیه و آذربایجان صادر می‌شود.
جلیلی گفت: مهمترین مراکز مرواربافی در شهرستان ملایر، روستای مِی آباد یا رضوانکده، داویجان، حرم‌آباد، گوراب و توچغاز است.
وی ادامه داد: شهرستان ملایر در صنعت مرواربافی مقام نخست کشور را دارد و روستای «داویجان» قطب تولید این محصول به شمار می‌رود.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی ملایر از تلاش برای ثبت هنر زیبای مرواربافی به نام ملایر خبر داد و افزود: پرونده ثبت این هنر پردرآمد به وزارت میراث‌فرهنگی ارسال شده و بازرسان وزارتخانه از روستای داویجان که نامزد ثبت ملی است، بازدید کرده‌اند.جلیلی گفتد: با ثبت ملی این هنر زیبا زمینه رونق بیشتر آن ایجاد شده و در کنار منبت با برند جهانی؛ فرصت خوبی را برای پیشرفت شهرستان فراهم می‌آورد.
توسعه صنایع‌دستی در گروی توجه کافی به «برندسازی» است
صنایع‌دستی میراث ماندگار نیاکان است که ضمن معرفی فرهنگ و تمدن ایران زمین، زمینه اشتغال افراد جویای کار و راهیابی به بازارهای جهانی را فراهم می‌کند. میراث ماندگاری که برای شکوفایی نیاز به برنامه‌ریزی، آموزش مداوم، حمایت و فراهم ساختن فرصت‌های معرفی مانند برپایی نمایشگاه یا بازارچه‌های دائمی دارد.
