1403-02-031403-02-13bool(false) ساخت شهرک تخصصی نیروگاه خورشیدی در همدان همدان پیام
 
 
پنجشنبه - 13 بهمن 1401 - شماره 4521
 
امروز : پنجشنبه ، 13 ارديبهشت 1403

Today : Thu, May 2, 2024




ارتباط با سرویس ها - پذیرش آگهی * شعار سال ۱۴۰۳ جهش تولید با مشارکت مردم
ورود کاربران


عکس چاپخانه
logo-samandehi
 
کد مطلب:  133003 تاریخ انتشار:  1402-04-13 - 09:27 تعداد بازدید:  485
ارسال به دوستان
نسخه چاپی

مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی در همدان‌پیام خبر داد
ساخت شهرک تخصصی نیروگاه خورشیدی در همدان

نویسنده : غزل اسلامی

اخبار


 استان در مسیر توسعه‌ای درستی قرار دارد

 وجود 32 شهرک صنعتی در استان همدان سبب شده تا عمده واحدهای تولیدی در این شهرک‌ها مستقر باشند اما به تبعیت از وضعیت شهرک‌های کشور، وجود نواقصی در زیرساخت‌های آنها، در مواقعی واحدهای تولیدی را با چالش مواجه کند.

اما شرکت شهرک‌های صنعتی استان، به‌تازگی برنامه‌هائی برای برون‌رفت از این شرایط تدوین کرده و برخی از آنها را به مرحله عملیاتی رسانده تا شرایط را برای تولید تسهیل کند. از جمله این زیرساخت‌ها مسأله انرژی و تأمین زمین مناسب برای ایجاد شهرک است که مصطفی حقیقی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان از 2راهکار برای حل این مسائل صحبت کرد.

وی در مرحله نخست بهترین مسیر توسعه‌ای برای استان را صنعت اعلام کرد و گفت که با تأمین زیرساخت‌های لازم در 2سال گذشته، مسیر را برای صنعتی‌شدن استان مهیا کرده‌ایم. یکی از این مسیرها ایجاد شهرک‌های تخصصی و تولید انرژی‌های پاک در این شهرک‌هاست و دیگری ایجاد زیرساخت‌ها و تأمین آنها به میزان چند برابر سال‌ها و دولت‌های گذشته است.

در ادامه گفت‌وگوی تحریریه همدان‌پیام با حقیقی را در دفتر روزنامه می‌خوانیم.

 وضعیت عمومی و چالش‌های شهرک‌های صنعتی استان را بفرمائید.

چالش‌های اساسی که در شهرک‌های صنعتی داریم عمدتاً زیرساختی هستند؛ چالش‌هائی که در سطح کشور وجود دارد و همدان هم مستثنی از آنها نیست.

اما در 2سال گذشته ناترازی‌هایی که در زیرساخت‌ها وجود داشته در همدان مرتفع شده است؛ مانند مسأله آب.

سال گذشته که کمبود آب در شهر داشتیم شهرک‌های صنعتی هم با چالش مواجه شدند اما نگذاشتیم واحدهای تولیدی این کمبود را احساس کنند و مانع تولیدشان شود.

در حال حاضر مدیریت 8شهرک از 32شهرک صنعتی استان مانند شهرک صنعتی بوعلی، بهاران و لالجین و...در اختیار بخش خصوصی است. به‌عنوان مثال امسال قرار بود مجموعه مدیریتی خدماتی شهرک صنعتی بوعلی، برنامه مدونی برای مدیریت مصرف آب تدوین کند. چون در این شهرک مشکل تأمین آب نداریم بلکه فقط مشکل مدیریت در مصرف وجود دارد.

همین تأخیر در تدوین برنامه هم باعث شد چند وقت پیش واحدهای این شهرک دچار مشکل آب شوند. که پس از متوجه‌شدن موضوع کمبود آب به ما مراجعه کردند و ما هم از چاه‌های پشتیبان استفاده کرده و به شهرک اضافه کردیم و در حال حاضر هم وضعیت آب این شهرک ثابت شده است، تا حدی که رب‌گیری شرکت صنایع غذائی سحر که به‌خاطر کمبود آب از دستورکار خارج شده بود به چرخه کار برگشت.

حالا هم شب و روز وضعیت آب این شهرک را چک می‌کنیم که اتفاق خارج از انتظار پیش نیاید و واحدها دچار مشکل آب نشوند.

اما در هر حال، ما در سال‌های گذشته نتوانسته‌ایم همگام با رشد تولید زیرساخت‌ها را مهیا کنیم. به‌عنوان مثال در 2سال گذشته تولید یکی از کارخانه‌های موادغذائی در شهرک صنعتی بوعلی، به‌شدت بالارفته و ما نتوانستیم همگام با رشد تولید آن، زیرساخت‌هائی مانند تأمین آب این شهرک را مهیا کنیم.

در واقع اساس توسعه انرژی است و باید در سطح کشور برای آن راه چاره‌ای اندیشیده شود. در حال حاضر یک روز در هفته به‌خاطر قطعی برق، واحدهای صنعتی تعطیل هستند و این باعث شرمندگی ماست. دلیل این اتفاق هم ناترازی بین تولید و مصرف است؛ 15هزار مگاوات ناترازی در این بخش داریم که جبران آن نیازمند سرمایه‌گذاری بزرگی است.

بااین حال در دولت سیزدهم 110مگاوات برق برای شهرک‌ها و نواحی صنعتی استان تأمین کرده‌ایم؛ یعنی سالانه 55مگاوات برق. در حالی که میانگین تأمین برق در سال‌های گذشته سالانه 7مگاوات بوده است.

هفته قبل با برق باختر تفاهم‌نامه نوشتیم و 35مگاوات به برق نواحی اضافه کردیم در حالی که در کشور دچار بحران برق هستیم. در حوزه آب هم در 2سال گذشته 64لیتر بر ثانیه آب برای استان تأمین کرده‌ایم اما در دوره‌های گذشته، میانگین سالانه آب برای نواحی صنعتی استان زیر 15لیتر در ثانیه بوده است.

شاخص مصرف انرژی در بخش صنعت استان نشان می‌دهد که صنعت استان رشد پیدا کرده است.

طبق آمار 380واحد تولیدی در دولت سیزدهم فقط در نواحی و شهرک‌های صنعتی به بهره‌برداری رسیده است.

واقعیت موضوع این است که رویکرد استان به سمت صنعتی‌شدن است. با توجه به شعارسال و رهنمودهای مقام معظم رهبری و شعار سال هم امروز راهبرد واقعی کشور برای برون‌رفت از وضعیت تحریمی، صنعت است.

از سال 90 که سند آمایش تدوین شد کشاورزی محور توسعه قرارگرفت و علت این انتخاب هم وجود آب در استان بود، اما هرچه جلوتر رفتیم همه متوجه تغییر شرایط شدند که کشاورزی به‌تنهائی نمی‌تواند محورتوسعه باشد و اگر ارزش افزوده را حساب کنیم  بهترین جایگزین صنعت است. چون کشاورزی با وجود ایجاد ارزش افزوده بالا اما حدود 93درصد از آب استان را مصرف می‌کند و صنعت تنها 2درصد آب را مصرف می‌کند؛ هرچند که برخی‌ها می‌گویند گردشگری باید محور توسعه استان باشد و می‌تواند نظر درستی هم باشد اما بعضی‌ها می‌گویند این بخش هم مشکلات زیادی دارد که بنده به آنها ورود نمی‌کنم.

برای توسعه‌دادن صنعت هم مباحث محیط زیستی مطرح می‌شود که راهکار دارد و باید چارچوبی برای توسعه صنعت تعریف شود.

بنابراین در دولت سیزدهم با موردتوجه قراردادن به موقعیت جغرافیائی همدان، تصمیم اساسی برای استان گرفته شد و نتیجه این شد که به سمت توسعه صنایع پاک، کم‌آب‌بر، تکمیلی و تبدیلی و همچنین صنایع های‌تک برویم. و برای این 4بخش توسعه‌ای صنعت راهکار تدوین کردیم؛ شهرک‌ های‌تک که 50هکتار مساحت داشت آن را به 500هکتار افزایش دادیم و درصورت همراهی و جذب سرمایه‌گذاران، فضای توسعه بیشتر هم دارد.

برای توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی هم شهرک‌هائی درنظر گرفته‌ایم که فقط مخصوص واحدهایی است که در این بخش فعالیت کنند.

برای ایجاد و توسعه صنایع پاک هم محدودیت‌هائی با کمک و همراهی سازمان محیط‌‌زیست برای رده‌های زیستی و زوم‌بندی در شهرک درنظر گرفته‌ایم تا اتفاقی که در جوکار افتاد تکرار نشود. درست است که صنایع فروسیلیس صنایع پایدار محسوب می‌شوند اما مسائل زیست‌محیطی چنین واحدهائی بیش از حد نرمال است و نمی‌توان آلایندگی آنها را زیاد کنترل کرد. در کشورهای خارجی هم در این بخش همین شرایط وجود دارد.

در کل، به‌نظرم استان با توسعه صنعت، در مسیر توسعه‌ای درستی قرارگرفته است.

 برای تأمین و توسعه زیرساخت صنایع در استان چالش‌هائی وجود دارد و نمونه آن تأمین برق و حل مسائل مخابراتی، راه‌های دسترسی و کیفیت آنها، تعامل بین بخش خصوصی و دولتی و... است که در سطح استان وجود دارد؟ برای حل این مسائل چه برنامه‌هائی دارید؟

واقعیت این است که شرکت شهرک‌ها متولی تجمیع زیرساخت‌ها در شهرک‌های صنعتی است.

طبق ماده 54احکام دائمی توسعه و ماده 81قانون الحاق، تأمین زیرساخت‌های شهرک‌های صنعتی مانند آب، برق، گاز، مخابرات و معابر تا جلوی در واحدهای تولیدی وظیفه دستگاه‌های خدمات‌رسان است. ولی چرا پس از گذشت 15سال هنوز این قوانین اجرا نمی‌شوند جای سؤال است. بنابراین به دلیل اجرانشدن این قوانیم، همه این هزینه‌ها به دوش شرکت شهرک‌های صنعتی افتاده و در نتیجه هزینه سربار برای تولید ایجاد می‌کند.

البته دستگاه‌های خدمات‌رسان هم می‌گویند این هزینه‌ها باید در بودجه سنواتی آنها دیده شود که تاکنون این اتفاق نیفتاده است. هرسال هم قول  داده می‌شود که در قانون بودجه دیده شود اما امسال هم موردتوجه قرارنگرفته و باید فکر اساسی برای آن بشود. این مسأله باعث شده این وظیفه به عهده شرکت شهرک‌ها باشد و ما هم نتوانیم خدماتی که شایسته تولیدکننده است را به آنها بدهیم.

مسأله دیگر این است که ارائه خدمات مانند آب، برق و گاز به میزان مساحت واحد تولیدی بستگی دارد و این قوانین از دولت‌های قبل هم وجود داشته است. اما ما این موضوع را به سازمان تخصصی منعکس کرده‌ایم که وقتی واحدی عرصه‌ای را در اختیار می‌گیرد قطعاً در آینده آن را توسعه می‌دهد و یا حتی پس از بهره‌برداری ممکن است نوع تولید را تغییر بدهد پس طبیعی است که به میزان دریافت خدمات بیشتری احتیاج پیدا کند. همین مسأله موجب می‌شود در آینده دچار مشکلاتی برای تأمین زیرساخت‌ها شود که هزینه‌های زیادی را به واحد تولیدی تحمیل می‌کند واین هزینه‌ها را واحد تولیدی و یا شرکت شهرک‌ها باید پرداخت کند.

اما اتفاق دیگری که در دولت سیزدهم افتاد مبارزه با مفاسدی بود که در واگذاری زمین‌ها اتفاق می‌افتاد. به‌عنوان مثال فسخ قرارداد اراضی طرح‌های راکد را با دقت و حساسیت بیشتری انجام دادیم که نتیجه آن آزادسازی اراضی صنعتی، چند برابر دولت‌های قبلی بود.

در واقع در حال حاضر به‌دلیل اینکه قراردادهائی داریم که طرح آن راکد است و عمده پیشرفت آن در حد دیوارکشی است، تعیین تکلیف این اراضی خواسته جامعه است و باید طرح‌های راکد تعیین تکلیف شوند.

به‌عنوام مثال، ما امسال در شهرک صنعتی بوعلی قراردادی را فسخ کردیم که 37سال طرح بلاتکلیف و در حد زمین باقی مانده بود.

هرچند این موضوع چالش‌ها و حواشی زیادی را برای ما ایجاد کرد، اما به‌هرحال استفاده از این اراضی قوانینی دارد که اگر محدوده زمانی آن پس از تحویل زمین تا ساخت و بهره‌برداری آن رعایت نشود و مالک به تعهد خود عمل نکند، باید آن را پس بدهد.

یکی دیگر از مشکلات ما این است که چون زمین در شهرک‌های صنعتی نداریم نمی‌توانیم از سرمایه‌گذاران دعوت کنیم به همدان بیایند. تملک زمین هم بسیار سخت شده است؛ با توجه به اینکه استان منطقه کوهستانی است عرصه‌ای با توپوگرافی خوب برای تملک نداریم. تنها ایده‌ای که برای تأمین زمین داشتیم خرید زمین از مالکان بود که هزینه بسیار سرسام‌آوری داشت و علاوه بر این همه مالکان با اعداد و ارقام پیشنهادی راضی نمی‌شدند و معارض به‌وجود می‌آمد که باعث می‌شد درگیر شویم.

به‌عنوان مثال 25 سال است که شهرک صنعتی آریکان در تویسرکان معارض وجود دارد و مدام شکایت جدید مطرح می‌شود و به دادگاه و پاسگاه می‌رویم.

به‌همین دلیل برای رفع آن ایده‌ای توسط مجموعه استان شکل گرفت و به نتیجه رسیدیم نوع دیگری از شهرک‌ها با عنوان شهرک مشارکتی ایجاد که پشتیبانی استاندار را هم به همراه داشت. اما ضوابطی برای آن وجود نداشت که شهریور 1401 در تهران این موضوع را مطرح و تصویب کردیم که فقط طی‌کردن این روند 8ماه زمان برد اما تا 2هفته آینده کلنگ آن را در جاده تهران به زمین می‌زنیم.

اما واقعیت این است که برای انجام چنین پروژه‌هائی تمام متولیان و بانیان و کارشناسان باید دور یک میز بنشینند و نگاه‌های سیاسی را کنار بگذارند و یک تصمیم اساسی برای تولید بگیرند. 3ماه از سال تولید گذشته و کمتر از 9ماه دیگر باید گزارش جامع از تولید بدهیم. اگر بخواهیم گزارش خوبی داشته باشیم باید برنامه منسجمی برای تولید داشته باشیم.

 در حال پس‌گرفتن اراضی طرح‌هائی هستید که راکد مانده‌اند اما در بین این مالکان، سرمایه‌گذاران واقعی وجود دارد که به‌خاطر تغییر شرایط اقتصادی و بالارفتن قیمت‌ها نتوانسته‌اند طرح‌های خود را به سرانجام برسانند، آیا زمین‌ها را از آنها هم پس می‌گیرید؟

سال 96 نقطه عطفی برای تعیین تکلیف قراردادهای راکد به‌حساب می‌آید که ما از آن به بعد قراردادها را به 2بخش تقسیم کردیم. با قراردادهای مربوط به سال 96 به یک روش و قراردادهای پس از آن را با روش دیگر برخورد کردیم. با قراردادهای پس از سال 96 با انعطاف بیشتری برخورد کردیم چون به دوره کرونا و تورم برخورده بودند و درگیر مسائل اقتصادی شده بودند. این قراردادها را در 2مرحله داوری قراردادیم و قراردادهائی که از سال گذشته و امسال فسخ می‌شوند این 2مرحله را از دست داده‌اند. اینها در حد زمین مانده و حتی به دیوارکشی هم نرسیده‌اند. این افراد حتی دوباره فرصت گرفته‌‌اند که زمین را به دیوارکشی برسانند اما این اقدام را هم انجام نداده‌اند.

 گفتید در شهرک‌های صنعتی همدان دیگر زمینی برای واگذاری وجود ندارد، اما مناطقی در سال‌های گذشته برای ایجاد ناحیه و شهرک صنعتی مصوب شده‌اند که تا امروز اقدامی برای آنها نشده است، اما برای فعال‌کردن نواحی صنعتی اورقین کبودراهنگ یا شیرین‌سو یا همان جهان‌آباد حتماً راهکارهائی وجود دارد که سرمایه‌گذاران را به آن سمت هم بکشید. آیا فکری برای آنها کرده‌اید؟

یکی از اصلی‌ترین موارد برای جانمائی شهرک‌ها تقاضامحوربودن است. باید شهرک‌ها را طوری جانمائی کنیم که شهرکی مانند شهرک صنعتی شیرین‌سو نشود. باید قبول کنیم که جانمائی شهرک شیرین‌سو کار اشتباهی بوده است. ولی با همه اینها در شهرک صنعتی شیرین‌شو اقدام عملیاتی برای ایجاد زیرساخت انجام داده و برق آن را پس از سال‌ها وصل کردیم، آب آن را تأمین کرده‌ایم. پیمانکار هم از هفته آینده برای ایجاد معابر در آن مشغول به‌کار خواهدشد. اما واقعیت این است که این هزینه‌ها ممکن است که از بین برود. اما در اورقین با هر محدودیتی که وجود داشت بومی‌های منطقه در آن مستقر شده‌اند. اما به هرحال باید این مناطق جذابیتی برای سرمایه‌گذار داشته باشند.

 آنچه در اکثر شهرک‌های صنعتی وجود دارد این است که کمتر به سمت فناوری‌های نوین رفته‌اند. به‌عنوان مثال در شهرک‌های صنعتی اصلاً آثاری از انرژی‌های پاک دیده نمی‌شود و از روش‌های سنتی استفاده می‌شود. آیا شما به‌عنوان متولی راهکاری برای آن پیدا کرده‌اید؟

پشت اراضی نیروگاه و در یک کیلومتری آن 600هکتار برای شهرک تخصصی نیروگاه خورشیدی مکان‌یابی کرده‌ایم که هم توافق‌نامه و هم مصوبه دولت را برای ایجاد آن داریم. این شهرک قابلین تولید 300مگاوات برق را دارد که سرخط آن به نیروگاه مفتح متصل می‌شود. با این اقدام 300مگاوات برق به نیروگاه 1000مگاواتی اضافه می‌شود که نیروگاه مفتح هم می‌تواند به همین میزان از تولید خود بکاهد. از طرف دیگر به مسائل زیست‌محیطی ما کمک می‌کند چون نیروگاه مجبور است برای بخشی از تولید از سوخت مازوت استفاده کند که می‌تواند آن را کاهش بدهد. اما متأسفانه روند آن کمی کند پیش می‌رود. این اقدام را برای سایر نقاط استان هم انجام داده‌ایم چون ایجاد شهرک تخصصی خورشیدی احتیاج به زیرساخت خاصی نداریم و فقط زمین آن باید تملک شود.

 برای ارتقاء تکنولوژی صنایع در شهرک‌ها چه اقداماتی انجام داده‌اید؟

همدان جزو 7استانی است که شهرک فناوری  و جزو 5استانی است که شهرک های‌تک دارد و تنها استانی است که شهرک های‌تک فعال دارد، که بستر آن با پیگیری‌های آقای حاجی‌بابائی ایجاد شده است .اما اینکه چقدر بتوانیم سرمایه‌گذاران را به سمت استقرار در این شهرک‌ها هدایت کنیم، مهم است.

مسأله دیگر اینکه هنوز در وزارت سمت تعریف جامعی از صنایع های‌تک نداریم و مشخص نیست کدام  صنایع های‌تک یا فناوری برتر حساب می‌شود. که در سال 1401 در استان دستورالعملی تهیه و تدوین کردیم و به سازمان فرستادیم اما هنوز تصویب نشده و درگیر گردش کار خودش است. اما اگر چارچوب مشخصی برای صنایع های‌تک در سطح کشور تعریف شود قطعاً رویکرد استان به سمت های‌تک می‌رود، چون این صنایع عموماً کم آب‌بر هستند و آلایندگی کمتری دارند.

 چون معمولاً شهرک‌ها در جوار روستا ایجاد می‌شوند آیا برای توسعه روستاها هم برنامه داشته‌اید؟

فلسفه ایجاد نواحی صنعتی، توسعه روستاها و ایجاد شغل برای روستائیان بود. اما بعدها رویکرد تغییرکرد و این وظیفه که در اختیار سازمان جهادکشاورزی بود به سازمان صنعت، معدن و تجارت سپرده شد وبه نحوی فرایند ایجاد نواحی صنعتی شبیه ایجاد شهرک‌های صنعتی شد. اگر روستائی مانند کردآباد که اصرار دارند تا بازارچه صنفی برای این روستا ایجاد کنیم تقاضائی داشته باشد حتماً ورود می‌کنیم. چون ایجاد نواحی تخصصی در جوار روستاها در دستور کار استان است به شرطی که برای آن سرمایه‌گذار وجود داشته باشد چون اصولاً در نواحی روستائی بومی‌های آن سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ مانند اتفاقی که در اورقین افتاد.

 درباره روند کار منطقه اقتصادی جهان‌آباد هم بگوئید.

روند پیشرفت منطقه اقتصادی جهان‌آباد سال‌ها راکد مانده بود اما در دولت سیزدهم با توجه به رویکرد استاندار نسبت به تولید و حمایت‌های آقای حاجی‌بابائی نماینده همدان در مجلس، موفق شدیم اعتباری برای عملیاتی‌کردن 200هکتار آن تأمین کنیم. همچنین از هزارو 880 هکتار برای 749هکتار هم طرح جامع مصوب کردیم چون برای بقیه آن مشکل زمین‌شناسی وجود دارد. در همان 200هکتار که طرح عملیاتی اجرا می‌شود واگذاری انجام شده که نمونه آن پتروشیمی ابن‌سینا است و در حال انجام امور قانونی استقرار آن با 20هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری هستیم.

سرمایه‌گذار نزدیک به 800میلیارد تومان آن را به حساب استان واریز کرده‌ و تا پایان تیرماه هم1200میلیارد تومان دیگر واریز خواهدکرد. کارهای زیرساختی آن انجام شده است؛ تأمین آب موردنیاز آن بسیار سخت بود اما از پسابی که از همدان به شهرک صنعتی ویان منتقل کرده‌ایم تأمین خواهدشد، به این صورت که 16کیلومتر این خط انتقال را ادامه می‌دهیم تا به پتروشیمی برسد.

اعتبار این انتقال از اعتبارات سفر رئیس جمهوری به همدان است که مصوبات و تمام روند قانونی آن هم طی شده است. برای تأمین بودجه خط انتقال گاز هم از همین روش استفاده کرده‌ایم و مقدمات استقرار پتروشیمی ابن‌سینا و ایجاد زنجیره‌ کامل فولاد در حال انجام است. با این اقدامات امیدواریم منطقه اقتصادی جهان‌آباد از رکود چندسال گذشته خارج شود.

 


بازگشت
نظرات بینندگان :
نظر شما :
   
نام*
ایمیل* ایمیل محفوظ می باشد
نظر*
کد امنیتی*
کد امنیتی

اخبار مرتبط
 
 
 
گزارش گزارش ویژه یادداشت تحلیل سرمقاله ضمیمه(پیام_آدینه) دانلود
صفحه نخست آخرین اخبار درباره ما ارتباط با ما  پیوندها ویژه_نامه راهنما
نشر و نقل مطالب فقط با ذکر نام روزنامه همدان پیام بلامانع است.

 
روزنامه همدان پیام ( اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي، سياسي، ورزشی )
صاحب امتياز و مدير مسئول: نصرت ا... طاقتي احسن  -  سردبير: يدا... طاقتي احسن
نشاني: همدان، خيابان شريعتي، ابتداي خيابان مهديه، ساختمان پيام
تلفن: 38264433 (081)  -  فکس: 38279013 (081)  -  سازمان نیازمندی: 38264400 (081)  - ايميل: info@hamedanpayam.com